Annabelle Emmen zilver bij Nationale CD Indoor

Tijdens de Nationale CD Indoor op zondag 24 januari heeft C junior meisje Annabelle Emmen verrassend een zilveren medaille gepakt op het onderdeel hoogspringen. In een spannende wedstrijd was zelfs het goud lang in zicht, maar was het veelzijdige talent van Spiridon uiteindelijk dolblij met de tweede plaats. Het was een lange dag in het Omnisportcentrum in Apeldoorn waar de beste C junioren van Nederland zich verzameld hadden. Annabelle had zich ’s ochtends ingeschreven voor de 60 meter horden en strandde in de series met een nieuw persoonlijk record van 10.44sec. Dat onderdeel startte trouwens met flinke vertraging vanwege een volledige ontruiming van het sportcomplex wegens het afgaan van het brandalarm. Het volledige dagprogramma liep een uur vertraging op en het lange wachten kon beginnen voor het nummer waar eigenlijk alle focus op lag: het hoogspringen. In een veld van 16 meisjes was Annabelle de enige, die foutloos alle hoogtes in de eerste poging overbrugde tot en met 1.60mtr. De belangrijkste concurrente (met een persoonlijk record van 1.65mtr.) ging uiteindelijk ook in de tweede poging over 1.60mtr. heen, waardoor er een spannend duel ontstong op 1.65mtr. Annabelle wist dat zij zelf goud zou pakken als beide springsters deze hoogte niet zouden halen. In de derde en laatste poging lukte dit het andere meisjes echter wel, waardoor zilver een feit was. De vreugde was er echter niet minder om. Nog geen jaar na haar rentree bij Spiridon was het eerste nationale succes een feit.

Ook Taro Swart had de reis naar Apeldoorn gemaakt om voor zijn kansen te gaan bij het kogelstoten. Taro kampt al maanden met lichamelijk ongemak, waardoor hij zelfs een behoorlijke periode niet naar school heeft kunnen gaan. Een verre van optimale voorbereiding dus, maar ondanks dat waren er serieuze kansen voor Taro om een finaleplaats te bemachtigen. 11.50mtr. was namelijk de eis voor directe kwalificatie voor de finale, een afstand die Taro afgelopen seizoen al had gestoten. Uiteindelijk stootte Taro zijn kogel naar 11.04mtr. in de eerste kwalificatiegroep. Geen directe plaatsing, maar wellicht genoeg om indirect door te gaan als minder dan twaalf atleten de eis zouden halen. Na het zien van de tweede kwalificatiegroep werd duidelijk dat Taro net één plaats tekort kwam en met een 13e plaats en zonder finale huiswaarts moest keren. Het seizoen moet voor Taro echter eigenlijk nog beginnen. Na verder herstel en wat meer training in de benen kan verdere prestatieverbetering eigenlijk niet uitblijven en kunnen we van Taro nog mooie dingen verwachten dit seizoen!